Nazwa wymagana przez prawo:
Stymen 10 mg Tabletki 60 sztuk
Podmiot odpowiedzialny:
Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.
Adres podmiotu wprowadzającego produkt na rynek:
ul. Partyzancka 133/151 95-200 Pabianice
Rodzaj rejestracji:
OTC
Ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa:
Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Sposób użycia:
Zwykle stosowana dawka wynosi 1 tabletkę na dobę.
Tabletkę leku Stymen należy przyjąć rano, podczas posiłku.
Rozpoczęcie przyjmowania leku należy skonsultować z lekarzem.
Zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg, maksymalna 50 mg.
Początkową dawkę należy stopniowo zwiększać (10 mg/dobę co 2 tygodnie) do czasu uzyskania pożądanych działań terapeutycznych.
W przypadku długotrwałego stosowania dawek większych niż 50 mg u mężczyzn należy oznaczać stężenie hormonu w surowicy i odpowiednio często wykonywać badania lekarskie.
Efekt działania występuje po kilku tygodniach stosowania.
Przeciwwskazania:
Kiedy nie stosować leku Stymen:
jeśli pacjent ma uczulenie na DHEA lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
jeśli pacjent ma ciężkie uszkodzenie wątroby i (lub) nerek;
jeśli pacjent ma przerost gruczołu krokowego i (lub) nowotwór gruczołu krokowego;
jeśli pacjent jest chory na raka sutka lub inne nowotwory.
Przechowywanie leku:
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Działanie leku:
Substancja czynna leku Stymen - prasteron (dehydroepiandrosteron - DHEA) działa anabolicznie, androgennie oraz jest prekursorem estrogenów. Synteza prasteronu w organizmie od 30 roku życia zaczyna stopniowo maleć. Leczenie uzupełniające może pozytywnie wpływać na niektóre schorzenia i objawy zależne od wieku oraz poprawić subiektywnie ocenianą jakość życia człowieka.
Wspomagające działanie DHEA wykazano w następujących przypadkach:
andropauza u mężczyzn,
zmniejszenie sprawności fizycznej i psychicznej, szczególnie u osób w podeszłym wieku,
pogorszenie nastroju, stany depresyjne, zaburzenia snu, spadek napędu,
zaburzenia erekcji i spadek aktywności płciowej,
otyłość,
zmniejszona wrażliwość tkanek na insulinę,
zaburzenia układu krążenia,
zmniejszenie odporności immunologicznej,
pierwotna i wtórna niewydolność kory nadnerczy.